پسا یومونچه

    یکی از باگ های خاله شدن اینه که تو این ور خط خیلی جدی از نگرانی ها و مشغولیات و برنامه هات میگی و اون ور خط یک خط در میون "آره درکت میکنم" و "قربون پی پی کردنش بشم من" می شنوی.

Serotonin Deficiency

در قفسه ی سینه ام یک سیاه چاله بوجود آمده و تمام شادیها و امیدهای رنگیِ پولک پولکی و برق برقی ای که در اطرافم بود را بلعیده است. بعید میدانم به این زودی ها چیزی بتواند خوشحالم کند.

دنیای ماشین ها

محمد یاسین: نگاه این ماشینه چقدددد شبیه راوفوره!
مامانش: ماشینه چیه؟
محمد یاسین: راوفور.

خانه آنجاست که تو باشی

با دوتا فرش و چند تکه اثاث و یخچال و بشقاب و قابلمه و رخت خواب و قاب عکس و چوب لباسی و تلویزیون هیچ چهاردیواری ای خانه نمی شود. چهاردیواری وقتی خانه است که پر از صدای تو و بوی تو و قدم های تو باشد.
#میم

خاطرات درمانگاه

   پیرزنه اومده میگه طحالم درد میکنه. بهش میگم تهش سونوگرافی میخوای دیگه؟ به خدا برات مینویسم! فقط به من بگو طحال رو از کجا یاد گرفتی؟!

سلبریتی زدگی تا کجا؟

    یه قراری بذاریم بریم بزنیم توی دهن این خبرگزاری ها و کانال ها و گروههایی که توییت ترانه علیدوستی در حمایت از مردم فلسطین رو دوباره به اشتراک میذارن و اشک شوق میریزن!

روزگار مرگ خلاقیت است

اسم"دژاوو" واسه نویسنده های فیلم نامه و تئاتر حکم "کافه پیانو" و "تنظیم موتور سید" رو داره. اینقدری که کافه پیانو در سرتاسر ایران داریم خود کتابش تیراژ نداشته. اینقدری هم که تنظیم موتور سید داریم، سید نداریم!

مهمانی هیولاها

اتفاقی عکسی از پیچ مسیح علینژاد را در دیسکاوری اینستاگرامم دیدم. گویا آخر هفته، خانه ی احمد باطبی مهمانی بوده اند. چقدر این پست اش برایم جالب بود. مثلا تصورش را بکنید جوکر آخر هفته با اهل و عیال برود خانه ی برونکا قرمه سبزی بخورند. خدایی بامزه نیست؟

شاخدار

- میدونی؟ کثیفی و نامرتبی مثل یه غول میمونه. قبل از اینکه بتونه خفه ات کنه بزنش زمین!

فین فین

رفتم مدیریت بلاگفا رو باز کردم دارم کامنت خصوصی ها رو میخونم :( کاش یکی یه دستمال کاغذی بده دستم.