یادته ؟

دریافت
حجم: 3.59 مگابایت

@شاخدار

سالها ی دور از خانه

غم انگیز تر از اینکه این آخرین پاییز ی است که در شیراز خواهم بود؟ 

کوفت بخوری به الهی

اولین عکس العمل  من در مقابل مریضی که با مسمومیت دارویی به قصد خودکشی اومده

سورپرایز

وقتی رسیدم خانه سوسن خانم تلفن به دست جلوی در هال و رو به دیوار ایستاده بود . اینقدر جلوی در منتظر ایستادم تا برگشت سمتم. چند ثانیه همانطور مات نگاهم کرد،  بعد جیغ کشید و یاس را صدا کرد تا عملیات جابه جایی را انجام دهد. یاس هم به همین ترتیب اینقدری توی بغلش فشارم داد که صدای بز بدهم. بابا اما نیم ساعت بعد آمد خانه. اینقدر روی پله ها ایستادم تا نگاهش افتاد به من. جیغ نکشید. خودش را هم توی بغلم نیانداخت. فقط خندید و دست راستش را جلو اورد و گفت :  "تف به ذاتت بچه! چه بی خبر؟" 

3گیگ ناقابل

تمام کردن یک روزه ی حجم اینترنت دانشگاه را هم به لیست افتخارات اینجانب اضافه کنید لطفا. 

حجه الوداع

   اینکه تا عکس های حادثه ی منا رو میبینیم چشم هامون رو میبندیم و مامان موقع تبریک عید غدیر اول به همه تسلیت میگه و بابا هر روز پای اخبار گریه میکنه و اون خانم همکار از روز حادثه تا الان درد قفسه سینه و تپش قلب گرفته نشونه ی اینه که ما همه صاحب عزا هستیم . فقط مشکی تنمون نکردیم .

5 مهر

سوسن خانم : سلام عمه جون . تولدت مبارک ! چی دوس داری برات بخرم عزیزم؟

محمد یاسین : خادو .

صفر نما از سی نما

اونا Schindler List و Black Book و Book Thief میسازن ، و البته ما هم آتش بس و دوخواهر و پوپک و مش ماشالله میسازیم .

نود و شش

   این مردم تقصیری ندارند . چون کسی به آنها یاد نداده که آنچه برای خود میپستندند برای دیگران هم بپسندند . فکر نکرده اند که اگر روزی در وضعیتی شبیه به فاجعه ی منا بمیرند دوست دارند لنز دوربین ها روی بدن های برهنه شان بدود و عکس های بدن های کبودشان در فضاهای مجازی دست به دست شود یا نه ؟ دوست دارند عکس پیکر بی جان فرزندشان را این طرف آن طرف ببینند یا نه ؟ دوست دارند عکس پدر پیرشان را که به لبخند بدرقه کرده بودند را ورم کرده و خون آلود روی تلی که از اجساد افتاده را این طرف و آن طرف ببینند یا نه ؟ بخدا این مردم تقصیری ندارند چون هیچ کدام با دیدن عکس صورت کبود شده دایی شان که در میان برف ها پیداست و ساعتش که عقربه های آن روی ساعت دو و بیست دقیقه مانده هزار بار مرده و زنده نشده اند .

ای دیوار ها مرا در بر بگیرید