مثلا پس فردا روزی نوه ام بخواد ازم نقل قول کنه میگه:

"به قول مامان بزرگم هر رابطه ای با -آنچه برای خود میپسندی برای دیگران هم بپسند- جواب میگیره. حالا میخواد زن و شوهری باشه، خواهر برادری، همسایه، دوستی، ارباب رجوع و کارمندی، هر چی"

سوسن خانم

    میگم نمیخوای بری بندر؟ میگه چی میخوای؟ میگم اون فروشگاهه که برات گفتم یه جفت دستگیره سیلیکونی داشت از این نسوز ها. گفت: چه خوب. اگر رفتم میخرم برات. برا خودمونم میخرم. یه جفت هم برا شاخدار. گفتم اره اگر به همین قانع بشی خوبه ولی یک جفت هم برا زن یاس میگیری،  یه جفت هم برا هر کدوم از خاله ها. یه جفت برا مهران که تازه عروسی کرده. یه جفت برا زن دایی. یه جفت واسه باقی زن دایی ها که اگر دیدنش، داستان نشه.‌ ول کن اصلا نمیخوام بگیری.

خانواده ی دکتر تیستو

    سوسن خانم میپرسه بابات تا کی باید قرنطینه بمونه توی اتاقش، گناه داره بخدا. منم تایید میکنم که بسه ولی میگم یه ذره دیگه بمونه که بشه چهل روز. که قرآنی،  وحی ی، چیزی بر ایشون نازل بشه.

درسته فحشم داد ولی بعدش خیلی خندید.

ff00ff#

   یه شال سرخابی سفارش داده بودم. دیروز رسید ولی عوض سرخابی، یه رنگی بود که ما بهش میگیم بنفش زشت. اومدم ازش عکس بگیرم بفرستم براش بگم: گلم این رنگی که فرستادی که سرخابی نیس. که اونم بگه: عزیزم فلان و بهمان. بعد هر چی عکس گرفتم، با فلش، بی فلش، توی اتاق و توی هال، همه ی همش عین عکسای خود پیجه از اب دراومد.

هیچی دیگه. فعلا دارم به خودم می قبولونم که رنگ بنفش زشت چقده بهم میاد.

مثلا پس فردا روزی نوه ام بخواد ازم نقل قول کنه میگه:

"به قول مادربزرگم، هر آدمی یه قیمتی داره"

این منم. همین

   دلم یه انیمیشین مثل "ملاقات با خانواده ی رابینسون" میخواد. یه چیزی که هم قشنگ باشه و هم بهم انگیزه بده. اره من خیلی چیزها نبودم که یکی از اون خیلی چیزها "سرخود انگیزه مند" بودنه.

یومونچه روحی فداش

اسمش رو که صدا کنیم جواب میده: دونم [جونم]