149

درباره یحُدحُد

یک عدد معلم نمونه

 آقا محمد حسن–کوچکترین پسرخاله ام که جزو معدود علاقمندی های مشترک بین اعضای خانواده مان است–امسال کلاس اولی است . دفتر مشقش را که نگاه کردم ، یادداشت های با سلیقه ی معلمش که با خط خوش پایین مشق هایش جا خوش کرده بود ، حسابی سر ذوقم آورد . برای هر الف و ب نوشتن کج و کوله ای کلی تعریف و تمجید های قشنگ قشنگ نوشته بود و انتقاداتش را هم نرم و لطیف گوشزد کرده بود . در یکی از صفحات ، آقا معلم که احتمالا با دیدن لام های یغور توی صفحه حسابی نگران این شده بوده که مبادا فردا روزی ، شاگردش از پس نوشتن لطافت لیلی و ظرافت هلال ماه نو بر نیاید ، همان پایین صفحه نوشته بود : " عزیزم محمد حسن جرات و جسارتی که در وجودت حاکم است اجازه ی ظرافت کاری را از تو گرفته . بی پروا به موج حادثه ها می زنی . اگرچه این کار یک حُسن است اما تلاش کن در خط نوشتن صفای خاطر را به کار بگیری "

:|

میگه : " بذار بارون که اومد ، بریم یه گوشه دوتایی سیگار بکشیم ، بعدش بریم شاهچراغ توبه (!!!) کنیم ! "

108

   امروز با خبر شدم که دیشب ، مراسم عقد دوتا از بچه های کلاس بوده .دوتا از تهاجمی ترین آدم های دور و بر . خبر خیلی هیجان انگیزی بود . این درست که این دو غنچه ی نو شکفته ی مدت ها بود که باهم بوده اند ، ولی من از جمله کسانی بودم که هیچ وقت چشمم آب نمیخورد که روزی ازدواجشان را ببینم . حتی تاهمین پریروز که با کله در برد آموزشی فرو رفته بودم تا ببینم این آخرین کشیک بخش داخلی را قرار است با کدام اینترن دیوانه ای بگذرانم ، صدای عروس خانم را شنیدم که داشت چیزی میگفت و آخرش اضافه کرد : " نه محمد ؟ " و من چقدر متعجب شدم از این همه اعتماد بنفس قلنبه ، آن هم جلوی در آموزش ! هیچ فکر نمیکردم ، عروس خانم به زودی قرار است "بله محمد! " بگوید .

   الان که دارم این را مینویسم خیلی خوشحالم . اول بخاطر اینکه دوتا آدم که از قرار معلوم همدیگر را دوست داشته اند حالا به وصال هم رسیده اند . دوم بخاطر اینکه این آقای داماد ما که متولد سال 59 بود و ما کچل شدنش را هم به چشم خود دیده بودیم ، دیگر زیادی دیرش شده بود . و سوم ... و سوم اینکه این ازدواج به نفع تمامی بشریت است . فکر کن ! بجای اینکه دوتا آدم تهاجمی و بدخیم بروند بین جمعیت انسانی و با دوتا آدم دیگر ازدواج کنند ، با همدیگر ازدواج کنند و ژنوم تهاجمی و بدخیمشان در یک خانواده ایزوله شود . حالا فکر کنید انشالله چند سال دیگر اگر این زوج بدخیم ، بچه دار شوند و دلشان بخواهد کلا همین یک بچه را داشته باشند ، ما بجای دوتا بدخیم ، یک بدخیم خواهیم داشت . فکر کن ! حقیقتا ازدواج میمون و مبارکی است !

پ ن : جدای از شوخی ، خیلی خوشحال شدم براشون .

این منم . همین .

سر امتحان رادیولوژی با دیدن "Luck Good " نوشته شده روی آخرین برگه ی دفترچه سوالات ، خاطره ای از بچگیهام یادم افتاد ، که باعث شد چند دقیقه ای با نیش باز زل بزنم به سوالات و تمرکز کردن برام مشکل بشه .

بچه که بودم ، حدودا کلاس دوم و یا سوم دبستان مثلا ، همیشه در کنار "موفق باشید" های پایین برگه ی امتحانی ، مینوشتم "ممنونم !"  میبینید ؟ من از این آدمایی نیستم که جدیدا خودشونو زدن به دیوونگی . از اولِ اولش اسگل بودم . الان هم هستم .

حرف زدن این روزای من :|

- خانوم این شاله خیلی طلایی یه . یه کم خوش خیم ترش رو دارین ؟ :|

...

شاخدار رفت .

92

  امروز تو جاده که بودیم ، یه کامیون دیدم که پشتش نوشته بود "بی قرارتم خالدار"(!). واقعا هیچ تصوری از این "خالدار" نمیتونم داشته باشم ! ولی تصور اینکه حدحد راننده کامیون باشه و پشت کامیونش بنویسه "بی قرارتم شاخدار" داغونم میکنه ... اصن لِه لِه لِه ...

یادگاری

شفاف سازی : دست سمت چپی به آقای قالیباف رای داده نه اقای جلیلی ! اخ ! ناخوناشو نیگا ! ولی دست سمت راست به آقای جلیلی رای داده . دستش درد نکنه .

هنوز از راه نرسیده نوشت

وای...برای خــــونه دلتنــگم...نه اینجا جای موندن نیست ... نه میتونم که برگردم ....