تیستو و سریال های دوزاری

باز خدا رو شکر توی این همه بدختی، حداقل اِمیلی* با این پسره گابریل بهم زد.

 

*Emily in paris

رویال پرنسس بوسنا علیها

Boo

روزگار غریب تیستو

    جاده کمربندی شیراز اینطوریه که انگاری یهویی ساعت ۱۴:۵۰ دیوونه خونه تعطیل شده و دیوونه ها سوار ماشینشون شدن و ریختن توی جاده و لایی کشان از چپ و راست و جلو و عقب، ویراژ میرن سمت خونشون.

تیستو و عنترخانم ها*

    من چند فصل آخر کتابا رو چسب میزنم که مبادا اتفاقی چشمم بخوره بهش و داستان برام لو بره، اون وقت این عنتر خانم ۳۰۰ تومن پول داده به فالگیر که آینده رو براش پیشگویی کنه.

*ورژن اعصاب خرد کن "تیستو و دوستان زبل"

تیستو دیوِ درون جمجمه را به خویشتن داری دعوت می کند

یه اتوبوس توی ذهنم دارم، آدم هایی که روی اعصابم میرن رو سوارش میکنم و میفرستمشون یه جای دور. خیلی دور.

تیستو بدون روتوش

    مساله فلسطین برای من صرفا سیاسی و دینی نیست، انسانی است. مثل جمهوری اسلامی نیست که بگویم قبول نداشتنش بسته به ایدئولوژی و بینش سیاسی بین آدم ها فرق می کند.    

   مساله فلسطین برای من اینطوری است که یا آدم سمت فلسطین ایستاده، و یا در جبهه مقابل آن دارد یورتمه می رود، می چَرَد و عَرعَر میکند.

سگ هار خاورمیانه

آره خدا؟ سنگ رو بستی و سگ رو ول کردی؟

خاطرات خارج از درمانگاه

    برادر شوهر دوستم عکس جواب آزمایش یه خانم جوان غریبه رو براش فرستاده که تفسیرش کنه. حالا آزمایش چیه؟ پاپ اسمیر. نکته ی طلایی چیه؟ اینکه زنِ برادرشوهره ماماست.

تیستو در حال جمع کردن اعصابی که خرد شده

   آخر هفته ای که گذشت اینقدر خر بود و اینقدر هر دقیقه سر این و آن بلا ملا آمد و اعصابم این طرف و آن طرف له شد، که جرات نکردند برایم از پای در فوتبال آش و لاش شده ی پسرخاله، رونمایی کنند.

   دروغ چرا، این اَبر رُعب و وَحشتی که به تازگی دور و بَرم را گرفته دوست دارم.

أَینَ المُنتَقِم

    الان چه کسی را، کجا را بزنند دلمان خنک می شود؟ نمی شود. هر کجا را که بزنند، هر کسی را که قصاص کنند دلمان خنک نمی شود. از آن ساعت ۱:۲۰ که دلمان سوخت، هنوز حتی یک ذره خنک که نشده هیچ، این دل هر روز دارد بیشتر و بیشتر می سوزد.