شهرنشینی
چهارشنبه, ۲۷ خرداد ۱۳۹۴، ۰۲:۱۱ ق.ظ
واحد بغلی خانه ام را یک زن و شوهر جوان اجاره کرده بودند . از سه سال قبل که به عنوان عروس و داماد آمدند توی خانه تا همین الان فقط یک بار دیدمشان . همیشه صدای خنده ی وقت و بی وقت و البته آویز زنگوله دار پشت در خانه شان بود که یادآوری میکرد هنوز هم کسی پشت دیوار این خانه زندگی میکند . امروز اثات کشی کردند و رفتند در حالی که حتی یکبار هم بهم سلام صبح بخیر نگفته بودیم .
۹۴/۰۳/۲۷