به نظرم حالا که آدم یک بار بیشتر فرصت زندگی ندارد، چرا آن را صرف عکاسی خبری نکند؟ اینقدر حس خوب در این عکس ریخته که ذخیره اش کرده ام گوشه ی دسکتاپ و هی نگاهش میکنم و هی نگاهش میکنم.
یه وقتایی هم خوب نیست، مخصوصا این عکاس های که میرن یه گوشه وا می ایستن تا واسه یه بچه که مثلا کرکس منتظر مرگش هست تا بعد بخورتش ( می دونی کدوم عکس رو میگم، عکس مشهوری هست کلی هم جایزه بین المللی برده ؟) از این عکاس ها متنفرررررررررررم
البته این عکس کلی انرژی مثبت توش هست (:
پاسخ:
آره میدونم کی رو میگی! خب اگر من بودم اصلا ازش عکس نمیگرفتم. که حالا بعد بخوام خودمو بکشم!
لحظه اول که داشتم میومد پایین صفحه هلیکوپتر و تصویر کلی رو که دیدم فکر کردم تصویر اوون بچه ای هس که یکی دو روز پیش تو هلی کوپتر به دنیا اومد و باباش با افتخار برا تحریریه ساعت 21 پیام داده بود
پاسخ:
عجب وضعیتی بود. همش با خودم می گفتم خدا رو شکر من خدمتم توی شهره. خدا رو شکر. خدا رو شکر