روزمرگی ها
جمعه, ۲۹ بهمن ۱۳۹۵، ۱۰:۳۴ ب.ظ
دلم میخواهد صبح ها خودم بیدار شوم. آلارم تلفن همراهی نباشد. کشیکی نباشد. مهر شهری و روستایی و ده گردشی نباشد. دلم میخواهد فیلم دیدن باشد. کتاب خواندن باشد. چک کردن اخبار باشد. آشپزی باشد. خانه تکانی باشد. دلم میخواهد دیگر سرماخوردگی و آسم و پادرد و کمر درد مردم به من ربطی نداشته باشد. دلم میخواهد عصر ها کمی راه بروم. کمی توی خیابان گم شوم. کسی نشناسدم. دلم میخواهد دور باشم از غریبه ها و نزدیک به دوستانی که دیگر کنارم ندارمشان. دلم میخواهد دیگر کسی بهم نگوید عوض شدی. کسی بهم نگوید بزرگ شدی. کسی بهم نگوید حواست به فلان چیز و بهمان چیز باشد. کسی بهم نگوید این کار را بکن و این کار را نکن. دلم میخواهد دوباره کمی خودم باشم.
۹۵/۱۱/۲۹
اصلا صبح آدم با صدای همین آلارمه اعصاب خورد کن شروع میشه.
تو فکرم یه خروس بخرم ببندم گوشه اتاقم :)