a walk to remember

- بیا اینو بگیریم ببریم واسه شام.

[میم خطاب به من با اشاره به کبوتری که جلوتر از ما روی چمن یکی از باغچه های باغ ارم جست و خیز میکند]

هیاهوی بسیار برای هیچ

وقتی میگویم من آدم کار گروهی نیستم، یعنی همین که کل همکاران دارند برای گرفتن استاندارد ایزو ۹ هزار و فلان برای درمانگاه خودکشیی می کنند و من واقعنی دُونت گیو اِ شِت.

شریک غم تون :)

#شاخدار

شیراز طبقه ی هفتم

از رنجی که می بریم

     وقتش رسیده این "حواست باشه یه چیزی نگی فلانی ناراحت بشه" و "حواست باشه کاری نکنی بهمانی خوشش نیاد" و "عیبی نداره این یه بار کوتاه بیا طرف ناراحت میشه" ی مامان را بریزیم دور. چون من 30 سال در این دنیا زندگی کرده ام، میدانم بقیه ی مامان ها این چیزها را توی گوش بچه هایشان نخوانده اند و بقیه اتفاقا هر حرفی دلشان میخواهد میزنند و ما را ناراحت میکنند و هر کاری دلشان میخواهد میکنند چه ما خوشمان بیاید و چه نیاید و اصلا هم کوتاه نمی آیند، حالا این وسط ما ناراحت شده ایم؟ به درک.

خان داداشک

    عکس العمل یاس نسبت به جوجه پسرخاله ای که می گوید فیلم های ارباب حلقه ها و هابیت را دیده است:

اول باید به چند تا سوال در مورد فیلم جواب بدی تا بتونیم تو رو بین خودمون راه بدیم! سوال اول: کجای فیلم دوم ارباب حلقه ها: دو برج، آدم مور مورش میشه؟

End Task

میخواهم بروم توی پیله ی تنهایی خودم. بروم آنجا و اینقدر آن تو بمانم که عوض پروانه شدن، بگندم.

جهان موازی

     مثلا من همان دختر روستایی باشم که صبح ها بعد از نماز صبح می رود شیر گاو ها را می دوشد و تخم مرغ ها را جمع میکند دِ بدو می رود مدرسه و ظهر ها هنوز از راه نرسیده و ناهار خورده نخورده ظرف ها را زیر منبع آب توی حیاط می شوید و بعد می رود توی گنجه ی خالی زیر رخت خواب ها به درس خواندن و درس خواندن و درس خواندن تا شب و دوباره فردا روز از نو. و تو پسر سرباز یکی از خانه های آن سر آبادی باشی که هر  بار بیایی مرخصی، مادرت در کلاس قرآن با این توضیح که از زمان کنکورت ته کمد جا مانده و تو بعد از مرتب کردن وسایلت پیدایش کرده ای و حالا لازمش نداری، یک کتاب تست رشته ی ریاضی بدهد دست مادرم و هیچ کسی هم فضول کار جناب ستوان نشود که چرا تمام کتاب ها جلدشان بد طوری چروک خورده و برگه های نوی نو دارند و چاپ همین امسال هستند؟

شاخدار زاده را بیشتر بشناسید

کتاب مورد علاقه: اردکی به نام قات قات

موزیک مورد علاقه: گنجشک لالا سنجاب لالا

غذای مورد علاقه: هام

هام چیست؟ هر چیزی.

آدم مورد علاقه: هر کسی که ببردش بیرون.

بیرون کجاست؟ هر جایی.

خانواده ی دکتر تیستو

   داییه از بعد از تصادف از ضعف اعصاب شدید رنج میبره. به طوری که اشتهای خاصی به گرفتن پاچه ی بچه ها پیدا کرده (البته فقط و فقط شفاهی). این قضیه به قدری جدی شده بزرگترا نشستن باهاش حرف زدن و گفتن که فقط از ساعت 6 بعد از ظهر به بعد میتونه به بچه ها گیر بده و داییه هم قبول کرده. عصری توی محوطه ی جافرگوسنی نشستیم که پسرِ دخترخاله شروع میکنه شن و ماسه ها رو مثل نقل و نبات ریختن توی هوا. مامانش داره تهدیدش میکنه که جلوش رو بگیره ولی داییه نتونست جلوی خودش رو بگیره دخالت کرد و گفت اگر یه بار دیگه این کارو کردی سیخ داغ میذارم روی دستت. یه نگاه به ساعتم کردم و گفتم 5 و نیمه ها!!! گفت مشکلی نیست. تا سیخ بخواد توی آتیش داغ داغ بشه ساعت 6 شده.