یک سنت حسنه ای در درمانگاه ما جاری است. به این ترتیب که وقتی پزشک جدیدی جایگزین پزشک قبلی می شود، تمام بیماران بدقلق و بداخلاق را دستچین میکنند و هل میدهند توی جمعیت پزشک جدید. همین طوری بود که من الان صاحب تیم ملی بد قلق ها هستم. حالا چند وقتی هست که کاغذی برداشته ام و نام بیماران بدقلق و همیشه ناراضی را یکی یکی به آن اضافه میکنم برای روزی که یکی ار پزشک های اینجا منتقل شود جای دیگر و یک پزشک جدید جایگیزین شود. تقریبا می شود گفت دارم برای وقت گل نی لبست تهیه می کنم، ولی با این حال این کار حالم را خیلی خیلی خیلی بهتر می کند.
اینطور بود که شروع کردم به نوشتن بلک لیست آدم های زندگی خودم. تازه ۱۶ عضو دارد و هنوز خیلی مانده تکمیل شود. فقط کاش می شد اینها را هم هل داد توی زندگی بقیه و به جایشان درخت کاشت.
