خالهه امروز میگفت: "شما خیلی حساسین روی روز تولدتون. برای من یکی مهم نیست که روز تولدم رو با کسی شریک بشم".
فرمودم چون میدونی هیشکی خرش تب نکرده که 10 روز مونده به نوروز بدنیا بیاد اینو میگی وگرنه خیلی هم مهم بود برات. چون خسته و تنها و در مرحله ی پیش افسردگی بودم قانع شد.
زندگی هنوز یه باهم کنار آتیش نشستن و حرف زدن و حرف زدن تا خود صبح، یه دوتایی زیر بارون قدم زن و موش آب کشیده شدن، یه دریا رفتن، یه بار دیگه مشهد رفتن و نشستن رو به روی پنجره فولاد و زل زدن به گنبد طلا، یه مسافرت جاده ای، یه عکس دو نفره توی پاییزِ باغ ارم، یه سیگار کشیدن و چند صد بار باهم فیلم تماشا کردن بهمون بدهکاره... زندگی هنوز خیلی بهمون بدهکاره.
یه بار حامد عسکری توی استوری ایسنتاگرامش نوشته بود:
"گفتم رفیق یعنی چی؟ گفت از رفق می آد، یعنی تکیه کردن. همینه که عرب به آرنج میگه مرفَق و بهش تکیه می کنه..."
یک روز بدون نوبت و آخر وقت آمد و گفت گلویم خیلی درد میکند و نوبت هم ندارم. گفتم معاینه ات میکنم اما اگر دارویی لازم بود باید از بیرون بگیری چون نوبت نداریم. گلویش را نگاه کردم و گفتم هیچ مشکلی ندارد و دردش حتما بخاطر حساسیت است. گفت اگر فردا بیایم برگ ارجاع میدهی بروم گوش و حلق و بینی؟ گفتم با اینکه مشکلی نداری ولی چشم.
فردا آمد و برگ ارجاعش را دادم دستش. گفت یک بار دیگر گلویم را نگاه کن. گفتم با اینکه 18 ساعت هم از معاینه ی قبلی ام نگذشته و برگ ارجاع هم داده ام خدمتتان، ولی چشم. چوب معاینه و چراغ قوه را گرفتم دستم و گفتم دهانتان را باز کنید بیزحمت؟ فرمودند گلوم درد میکنه نمیتونم بازش کنم.
آزمایش خانومه رو نوشتم تمام شده رفته، برگشته میگه گروه خونی رو هم اضافه کن. میگم واسه چی میخواین؟ میگه همینطوری میخوام بدونم. گفتم به چه دردت میخوره خدایی؟ توی این ۵۰ سال که لازمت نشده، توی ۵۰ سال بعدی هم لازمت نمیشه.
[شوخی]
میگم دیدین بعضیا چقد خوشحالن که زاییدن؟ انگار مثلا برای اولین بار بوده در خاورمیانه.
توی بیوی پیج ات نوشتی قضاوت ممنوع؟! آخه قضاوت چی؟! شما که دیگه شخصا توی ۱۴۳ تا پست با رسم شکل خودت رو توضیح دادی. زحمتی نمیمونه برای ما.
یه بار یکی پرسید اگر یه آقا بخواد واسه سالگرد ازدواجش به خانومش یه کتاب کادو بده شما چه پیشنهادی میدین؟ من گفتم "چهل نامه ی کوتاه به همسرم" نادر ابراهیمی رو بخره و بشینه بخونه و بعد بشینه توی یک دفترچه، چهل نامه ی کوتاه به همسرش بنویسه.
چی بهتر از این؟ واقعا چی بهتر از این؟
نمیدونم این سلمونی ها چرا اینطوری ان که تا میخوای یه کاری برات بکنن یهو ابرو میندازن بالا و از توی آینده نگاهت میکنن و میگن: مطمینی؟! نه پس، کرم دارم ساعت 4 توی این گرما می کوبم میام پیش تو تا با اون ناخونای سه سانتی نارنجی ات چنگ بزنی توی کله ام.
