رفلکس غیر ارادی

   درسته که من به ظاهر و این حرف ها خیلی اهمیت نمیدم ولی این دلیل نمیشه که هر کسی دلش خواست بهم بگه تُپُل شدی و من دلم نخواد بزنم تو دهنش.

تراژدی های شهری

    صبح صبحانه نخورده رفته بودم مدارک ام را بدهم به دوستم که با خودش ببرد دانشگاه. دیدم من که تا سر خیابان آمده ام، همین الان بروم خرید و قال قضیه را بکنم. از کیوسک روزنامه فروشی آبمیوه و بیسکوییت خریدم و همین که نشستم روی صندلی اتوبوس یک دانه از بیسکوییت ها را خوردم. همین موقع ها بود که صدای بچه ای از چند صندلی عقب تر بلند شد. بچه ی دو سه ساله ای بود نق نق میکرد و با مادرش ترکی چیزهایی میگفت و هر چه مادرش جواب اش را میداد آرام نمیشد و آخر سر هم زد زیر گریه. خودش را میکوبید به پنجره و صندلی و غیره. وقتی 5 دقیقه ای به همین منوال گذشت و دیدم گریه ی بچه تمامی ندارد، آبمیوه ی توی کیفم را دادم دستش. بطری را گرفت ولی هنوز داشت گریه میکرد که مادرش گفت: ببخشید ولی اون بیسکوییت رو دستتون دیده برا اون گریه میکنه.

   بخاطر اینکه سه قدم دور تر از من بودند قبل از خوردن، بیسکوییت را تعارفشان نکرده بودم و پسرک 5 دقیقه تمام داشت به خاطر آن زار میزد.

رحمانیت از دست رفته

    چهار سال تمام وقتی دوستان میگفتند استاد فلانی آدم بیشعوری است مخالفت میکردم و حالا که استاد فلانی میگوید بخاطر اینکه فروردین با دانشجو ها راند آموزشی دارد نمیتواند در جلسه ی یک ساعته ی دفاع من شرکت کند و دفاع من باید بیافتد اردیبهشت و طرح رفتن من چهار ماه تمام عقب بیافتد، فهمیدم چهار سال تمام توی روز روشن در حال مبارزه با حق و حقیقت بوده ام.

به همین ساعت عزیز

عاشقان پایان نامه تان مبارک باد !

گاهی به آدم ها نگاه کن

    اینکه شمار مردهای جلوی سر دون دون شده و پشت سر باندپیچی شده ای که هر روز توی خیابان می بینیم از انگشت های دست پیشتر شده به این معنی است که غیر از گل بنفشه و میمون و لاله و پامچال، بهار فصل کاشت مو هم هست.

Sarı gəlin

  انگار تک تک غم های عالم را جمع کرده باشند یک جا و بعد رویش ورد خوانده باشند و تبدیلش کرده باشند به صوت. اینطور آهنگی است و من دوستش دارم. اینطور آهنگی است و من خیلی خیلی دوستش دارم.

اینجا

گرگ زاده

   از طرفداران مجلسی هستم که طرح پیشنهادی من را ببرد مجلس و با اکثریت آرا تصویبش کند. طرحی که به نماینده ی دغل باز ما این اختیار را میدهد که تا وقتی دلش میخواهد و هنوز شکمش جا دارد بدون رای گیری برود مجلس و اینقدر خودش را با رشوه دادن و رای خریدن و این حرفها خسته نکند. در ازای آن به من و همشهریانم که از فامیل ها و جیره خور های یارو نیستیم، این اجازه را داشته باشیم که هر وقت دلمان خواست با فراغت بال به آقای نماینده بگوییم پدر سگ. هیچ کس هم از کار بیکارمان نکند.

خرده جنایت های خانوادگی

   آخر هفته که شهرمان بودم یاس پیشنهاد داد با جوان های خانواده برویم پینت بال. گفتم اگر بچه های خاله بزرگه بیایند که آنها بشوند یک تیم و ما هم یک تیم دیگر خیلی خوب میشود چون اینطوری با خوصمت به سمت هم نشانه گیری میکنیم و بیشتر مزه میدهد.همه کلی خندیدند. البته شاید دو روز پیش که حرفش را میزدیم جنس خصومت مان خیلی هم جور نبود ولی الان که دو ساعت است یک تنه در گروه خانواده دارم جواب متلک هایشان به انتخابات را میدهم و دهانشان را سرویس میکنم، حس میکنم کاملا آماده ام. یک نفر آن اسلحه را بدهد دست من . 1000 تا گلوله لطفا.

ماه نشان

   رومانتیک آدمی که تا به حال دیده ام، آن پیرمردی بود که در یکی از شبهای کشیک فوریت آمد و نوار قلب همسرش را نشانم داد.گفت بیمارش در بخش سرپایی بستری است و همکارم گفته نوار قلب بگیرند . شکر خدا نوار قلب چیز بدی نشان نداده بود. قرار شد یک ساعت بعد از اینکه داروهایشان را مصرف کرد بازهم نوار قلب بگیرند. وقتی دفترچه بیمار را گرفتم که دستور نوار قلب را بنویسم، نگاهی به اسم همسرش انداختم و گفتم چه اسم قشنگی! پیرمرد لبخند زد و گفت: باید خودش را ببینی !

قال سعدی

"مبارکتر شب و خرمترین روز

به استقبالم آمد بخت پیروز

دهلزن گو دو نوبت زن بشارت

که دوشم قدر بود امروز نوروز

مهست این یا ملک یا آدمیزاد

پری یا آفتاب عالم افروز

ندانستی که ضدان در کمینند

نکو کردی علی رغم بدآموز

مرا با دوست ای دشمن وصالست

تو را گر دل نخواهد دیده بردوز

شبان دانم که از درد جدایی

نیاسودم ز فریاد جهان سوز

گر آن شب‌های باوحشت نمی‌بود

نمی‌دانست سعدی قدر این روز"

   آمدم یکی دو غزل بخوانم، گفتم فالی هم بگیرم ببینم چطور است. درست است که به فال و این حرفها اعتقاد ندارم ولی حداقل این را فهمیدم که سعدی از آن همکارش-حافظ- با معرفت تر است .