از رنجی که می بریم
يكشنبه, ۳۰ دی ۱۳۹۷، ۱۲:۲۷ ب.ظ
یه روزگاری هم دنبال راه حل بودیم برای مهمان خیز بودن خونه. جا به جایی خونه، قطع ارتباط با فامیل، نمک ریختن در کفش ها هیچ کدوم به نظر درمان قطعی نمیومدن. آخرش تصمیم گرفتیم دور تا دور خونه رو خندقی به عمق دو متر و عرض سه متر حفر کنیم و آب شهری رو ول بدیم توش و چند تا تمساح گرسنه رو به صورت تمام وقت توش مستقر کنیم. اذوقه مون هم قرار بود توسط امداد هوایی تامین بشه. طرح بین خودمون تصویب شد و رفت کمیسیون برنامه و بودجه جهت برآورد هزینه. منتهی هیچ وقت از اونجا در نیومد. حالا بازم توی فکرش هستیم خدا کریمه، تو رو خدا بفرما چایی اتون سرد شد، چرا میوه میل نمیکنین اخه؟ ماشالله ماشالله کوچولوتون چه پرانرژیه. نیافته از رو مبل.
۹۷/۱۰/۳۰