خانواده ی دکتر تیستو

     حالا شوهر هم کردید، با توجه به تحمل داشتن و نداشتنتون، حواستون به سیاسی بودن و نبودش هم باشه. مثلا خونه ی ما از یک هفته ی پیش تا حالا ستاد انتخاباته. تا کِی؟ تا یک هفته بعد از انتخابات.

فرموند: این فضولیا به شما نیومده

  چند شب پیش حساب کردم دیدم عموی بزرگم ۱۹ نوه دارد. سریع با بابا تماس گرفتم و گفتم: حاجی تکلیف زمین های ارثی تان را سریع تر مشخص کنید. پرسید: چرا؟ گفتم: اگر این وسط دعوایی چیزی شد، بزن بزن که هیچ، این همه آدم اگر بخواهند روی ما تُف هم بیاندازند، بی برو برگرد غرق می شویم.

مردم شناسی

هر مرد ایرانی یک "نمیدونم کجاست" و چند "گرون خریدی"

مردم شناسی

هر مادر ایرانی یک "این بچه ی من هیچی نمیخوره"

مردم شناسی

هر دختر ایرانی یک "ابروهام رو دوماه گذاشته بودم پر شده بود، ارایشگر احمق بازم خرابش کرد"

هایلایت: رست خیز/ روایت هفدهم

  "آغاز عصر ظلمت، واقعه ی کربلاست؛ آن جا که برای اولین بار و آخرین بار معصومی، نه به اراده و دستور یک حاکم ظالم و یا ضرب شمشیر انسانی شقاوت پیشه، که با اراده ی جمعی مردم به شهادت می رسد؛ تا از این راه به خداوند اعلام کنند که نمی خواهند سر به سوی آسمان بلند کنند، نمی خواهند واسطه ای از آسمان برایشان بگوید، نمی خواهند نور را ببینند. هر سال شیعیان در این روز بر سر می زنند و اشک می ریزند تا خداوند توبه ی انسان را بپذیرد و آن واسطه را بفرستد تا نور باز هم در جهان بتابد و انسان دوباره سر به آسمان بلند کند."

تیستو در سرویس

بدون عنوان

         یه کانالی هم هست توی بله به اسم توئیتر فارسی. هی پیام های قسمت های مختلف کشور رو فوروارد میکنه که ببینن اونجا اینترنت وصل شده یا  نه؟ خب که چی؟ حالا مثلا اصفهان وصل شده باشه من جمع کنم برم اونجا؟ یا مثلا از شمال کشور شیلنگ اینترنت گرفتن تا بیاد پایین کشور رو خیس کنه طول میکشه و باید ببینیم تا کجا رسیده؟ یا مثلا مسولین این کانال درپیت رو چک میکنن و تا پیام ها رو ببینن با خودشون میگن: شت ببین شیراز رو یادمون رفته وصل کنیم یا چی؟

خب کاری که بیهوده و عبث است نکن حیوان. استرس و هول و ولای الکی درست نکن.

توی سرم چند سلول خاکستری هست و چند متر رگ و خروار خروار خاطره

      دلم عاشورا میخواهد. نه از این عاشوراهایی که اخیرا داشتم. آن عاشورا هایی کلا یک مزار داشتیم که دور آن جمع شویم و آن وقت ها مرمر سفید بود و رویش نوشته بود اسم دایی را آبی نوشته بود و شهید را با قرمز آن بالا اضافه کرده بود و بالای سرش پرچم سه رنگ داشت. از آن عاشوراهایی که تا چشم کار میکرد توی یک وجب جای گلزار شهدا آدم جمع می شد و هوا گرم بود و چپ و راست شربت تعارفمان میکردند و ما هم نه نمیگفتیم ولی یک جای کار از تماشای زنجیر زنی سرگیجه می گرفتیم و  کارتن خالی شیرینی ها را برمیداشتیم می گذاشتیمش روی حاشیه ی راه پله ی بلندی که گلزار شهدا را وصل میکرد به جنگل کوچک بید پایین تپه و رویش می نشستیم و سررررر‌ میخوردیم پایین.

بینش سیاسی تیستو

     من حتی اون جایی از خونه رو که میخوام بعد از اعلام نتایج انتخابات مجلس، بشینم و زانوی غم بغل بگیرم و به هم وطنان عزیز فحش بدم رو هم انتخاب کردم.